Heavy and Thrash Metal Forum

Noxit · Dołączył: 05 Cze 2007 Posty: 13 Przeczytał: 0 tematów

Hehehe. Uwielbiam ich. Istnieje parę rozwinięć skrótu. We Are Sexual Perverts, albo We Are Satan's People czy w końcu We Are Satan's Preachers. Mnie jednak najbardziej rozbraja inne. Blackie podczas jednego z wywiadów na pytanie co właściwie oznacza skrót W.A.S.P. odpowiedział: "We Ain't Sure Pal". Co do płyt. Są lepsze i gorsze momenty. Ciekawsze pozycje to: Debiut, W.A.S.P. (7/10), jest niezły, ale na dłuższą metę nieco nużący. Mimo to jest tam parę świetnych kawałków i nawet ich schematyczność przestaje przeszkadzać. The Last Command (6.5/10) podobne do debiutu. The Headless Children (9/10). Zaczyna się robić poważnie. Świetna płyta. Właściwie nie ma słabych momentów. Dojrzałe granie z dopracowanymi kompozycjami Lawless'a. Potem The Crimson Idol (8,5/10). Osobiście mam lekką słabość do koncept albumów. Ten jest drugim na mojej liście. Still Not Black Enough (7/10). Teledysk do Black Forever ze specyficznym stylem śpiewania tego utworu zapada w pamięć. K.F.D. (10/10), czyli Kill Fuck Die. Eksperymentalne brzmienie, które rzuca na kolana. Do recenzji płyty pasuje zdanie z jednego z liryków na niej zawartego: "Who's the darkest muthafucker on the planet ". Po dość długiej przerwie tegoroczna płyta Dominator (7-8/10) przywraca wiarę w zespół.

WOLFSPIDER

Prawdziwe rozwinięcie to 'white anglo - saxon protestant' - to taki demograficzny skrót.
Mam całkiem inne zdanie na temat ich muzyki niż Twoje. Dwie pierwsze płyty to ich najlepsze i megaświetne pozycje. Dla mnie obie zasługują na 10/10. Pierwsza płyta za cholerę nie jest nużąca a wręcz odwrotnie - mają ogromnego kopa i są niezwykle treściwe. Za to późniejsze albumy są nudne i płaskie, schematyczne i przekombinowane.

Noxit · Dołączył: 05 Cze 2007 Posty: 13 Przeczytał: 0 tematów

Zależy które z późniejszych. Te które ja wymieniłem, zwłaszcza THC są bardzo różnorodne pod względem instrumentalnym. Nie widzę w nim ani krzty płaskości. Bogate liryk pracują na ocenę tej płyty. Jeśli chodzi o ich debiut to praktycznie każdy utwór jest zagrany wg prostego schematu. Prosta zwrotka, refren (bądź jego substytut), zwrotka i refren. Utwory mają podobną długość. Widać, że Blackie postawił bardziej na sprawdzoną prostotę niż wirtuozerię. A album zaczął mnie nużyć po ok. 10. z kolei przesłuchaniu. To dobra płyta, nie przeczę, ale nie ma się w co zagłębiać. To prosta muzyka. Znacznie łatwiejsza w odbiorze niż THC czy K.F.D., które mogę odkrywać raz po raz. Jeśli chodzi o Twój zarzut przekombinowania, to których dokładnie płyt dotyczy? Jeszcze jedno. Nie spotkałem się z wypowiedzią lidera mówiącą co właściwie oznacza skrót jego zespołu. Wprost przeciwnie. Na Videos ...in the Raw zapewnił, że tego nie wyjawi. Powiedział coś w stylu: Niech ludzie kombinują dalej, będzie weselej.

WOLFSPIDER

Mi akurat chodziło o to, co tak naprawdę znaczy ten skrót WASP, nie odnosi się do zespołu. Weźmy sobie trzecią płytę i np 'still not black enough' - płyty nie mają za krzty kopa, brzmienie jest wygładzone - gitary nie są ani w najmniejszym stopniu zadziorne. 'kill fuck die' szczerze nie słyszałem ale WASP zmęczył mnie już trzecią i czwartą płytą, więc nie maiłem siły się dalej wgłębiać. Chociaż z tych późniejszych płyt najbardziej lubię chyba jednak 'the headless children'.
Pierwsze dwa krążki są proste ale niemiłosiernie treściwe - granie bez zbędnego ściemniania.

Majorkan · Dołączył: 05 Cze 2007 Posty: 39 Przeczytał: 0 tematów

WOLFSPIDER - masz chyba źle podpisane empetrójki ;]
Trzecia płyta, czyli "Inside The Electric Circus" to przecież stylistycznie dokładna kopia debiutu i TLC, w sumie niewiele od nich odstająca poziomem. Takie "King of Sodom and Gomorrah", tytułowy czy "Restless Gypsy" to kawałki dużo lepsze od "The Flame" lub "School Daze" z debiutu.
Z kolei czwarta płyta to właśnie "The Headless Children" - największe osiągniecie zespołu jeśli chodzi o klasyczne granie bo "K.F.D." to płyta bardzo nietypowa i nie każdemu może się spodobać. Za to na THC mamy utwory przebojowe i energiczne (Mean Man, Maneater), niebanalne kompozycje (The Heretic), świetny klimat (tytułowy) - ogólnie nie ma prawa nie przypaść do gustu fanowi klasycznego heavy ;]

Co do skrótu, rzeczywiście jest taki termin jak "WASP", ale nijak ma się on do nazwy zespołu - "W.A.S.P.". Wg mnie tak naprawdę nazwa to po prostu "O.S.A." bez żadnego konkretnego rozwinięcia ;] Dodali te kropki żeby było zabawniej.

WOLFSPIDER

Żeby była jasność - nie słucham mpchujek!!! Gardzę nimi tak samo jak Putinem
Po drugie nie bardzo czaję Twoje porównanie jedynki z trójką - to są dwie zupełnie inne płyty - jedynka szybka, ostra i bezkompromisowa, z kolei trójka - nudna, wygładzona a co najgorsze posiada nijakie utwory. Nie widzę ani odrobiny podobieństwa.

Majorkan · Dołączył: 05 Cze 2007 Posty: 39 Przeczytał: 0 tematów

manki · Dołączył: 13 Cze 2007 Posty: 13 Przeczytał: 0 tematów

Ja najbardziej lubie właśnie 2 pierwsze płyty, przynajmniej z tego co poznałem. Uwielbiam takie granie jakie zaserwowali na 2 pierwszych krążkach.

Leatherman

a dla mnie najlepszym WASPEM było, jest i będzie przegenialne THE HEADLESS CHILDREN - potęga

WOLFSPIDER

Leatherman